Weltünnergang

Also, bang bün ik ja nich, man ehrgüstern keem ik denn doch an spickeleern op dat wat op sik hett mit de Weltünnergang in 2012.
Ik weer op de Autobohn von Kiel na Rendsburg ünnerwegens. De Sünn güng bilütten ünner un denn hest du ja ok so'n schöne Licht. Baven noch blau, neern meist Avendrot un klaar weer de Heven ok noch. So klaar, dat du de Flegers telln kunnst. Man dor weer noch wat anners to sehn. Dat seegh ut as so'n Rakete, de opstiegen dee. 'n asige Schwall meist as Füer achter sik hertreckend.
Anholen kunn ik nich, man schiens weer ik nich alleen, de dat snaaksch funn. All krupen mit 80 över de Autobohn un keken na baven, wat dat denn nu wohl weer.
Blangenbi weer denn noch 'n Fleger, de upstutz sien Lichter anharr un batz daalgung. Ik dach, de fallt rünner und luerte al op'n Füerschien.
De "Rakete" weer ok noch dar, man dat seegh ok ut as in düssen Film, wenn dar so'n Asteroid op de Eer tostüürt. Unheemlich weer dat - un ik kunn mi vörstelln, wat een dar wohl so dörch'n Kopp geiht. So krupen wi denn so vör uns her un jedeen hett sik wohl so sien Gedanken mokt. Man ganz toletzt gung dat rode Licht weg und den hett man sehn, dat dat doch blots 'n Fleger weer, de een fette, swatte Kondenzstremel achter sik harr.
Puh, Glück harrt.